– نادى الظابط 2م

نرى  اميره تجلس على احد التربيزات تشرب عصير وهى سرحانه وكان يسير بقرب منها ادهم ثم يشاهدها من بعيد فيتقدم نحوها ويقف بجانبها

ادهم : عامله ايه

اميره :(تنظر باستغراب وببتسامه ) ادهم ازيك

ادهم :الحمد الله ممكن اقعد معاكى

اميره : (تشاور بايدها وبتسامه ) طبعا اتفضل

ادهم : انتى عضوه هنا

اميره : لا قطعه تذكرة

ادهم : ههههههههه ممكن نعرف سبب تشريفك فى نادينا المتواضع

اميره : بصراحه لان ده المكان الوحيد اللى متاكده ان محدش هيجى فيه يعرفنى

ادهم  ليه

اميره :محتاجه اقعد لوحدى

ادهم : (يقوم من على الكرسى ) اسف عن اذنك

اميره : اقعد اقعد مقصدش

ادهم : مش عايز اكون مضايقك

اميرة : لالا بالعكس اقعد بقى

ادهم : (يجلس ) ماشى ايه احكيلى عاملتى ايه الفتره اللى فاتت

اميره : سافرنا ايطاليا

ادهم: واو

اميره ؛ ايه نظره الحقد دى

ادهم:(بمزاح ) بحسدك بصراحه انا هموت على اجازه مش عارف نفسى اروح حتى جمصه

اميره : جمصه هههههههههه بقولك انت اللى مش حابب تسافر متمثلش معلش يعنى البلد مش هتخرب لو سيادة وكيل النيابه ادهم عمران اخدلو اجازه يومين

ادهم : ههههههههههه بصراحه اه اصلى غلبان وسنجول ومش لقى حد ياجى معايا , اصحابى بيجو بمراتتهم يا البنات اللى مرطبتين بيهم وانا بقعد عزول

اميره : يا حرام صعبت عليا خلاص هتبرع وجاى معاك

ادهم : اكون ممنون لسعاتك يا فندم هههههههههههه

اميره : (بالاطة) … العفو

ادهم : هههه احكي لى بقى عامله ايه دنيتك ماشيه ازى

اميره : والله تمام هو موضوع فعليا صعب كل متفكر ان كان بيبنى وبين حبل المشنقه شعره اموت من الخوف

ادهم : اميره انتى اللى خلقتى الشعره دى بكدبك

اميره : بقولك ايه غير الموضوع انا جاية اغير جو

ادهم : طيب انتى ليكى فى البولنج

اميره :امممم عمرى ما جربنه

ادهم ::طب تيجى معايا واعلمك

اميره : موافقه بس بشرط

ادهم  : اللى هو

اميره  اللى هو بعد متعلمنى نلاعب بعض ولما اكسبك وهكسبك مافيش كلام تنفذلى اى طلب اطلبه منك

ادهم : بس كدة اعتبرى نفسك كسبتى من دلوقتى

اميره : قشطات يلا بينا

–

صاله البولنج 5 م

وبالفعل يقوم ادهم بتعليم اميره العبه وهم يضحكاون واثناء شيل اميره الكوره تقع منها وتقع معها ويضحكان جدا واخره وهو ينظر لها بتسبيلة واعجاب بعد الانتهاء

اهم : بابتسامه ايه ده وامال لو بتعرفى كنتى عملتى ايه

اميره : هههههه يعنى انت مخسرتش نفسك

ادهم : هههههههههه لا طبعا

اميره : عينى فى عينك

ادهم :اهو ههه ها ايه بقى الطلب

اميره : بص انا بفكر ارجع اذاكر وخلص الرساله فايعنى محتاج اروح مصلحه السجون وكدة اقابل حالات ممكن تساعدنى

ادهم  :بس كدة

اميره :بس كدة

ادهم :حاضر

اميره :متشكره جدا

شقه اميره 8 م

تدخل اميره الشقه والام تجلس فى الراسبشن ومعها ياسمين

الام : ايه يا مرمر كنتى فين

اميره :(.تجلس ) روحت النادى حتى قبلت ادهم

الام : هو ادهم عضو

اميره : لا روحت نادى تانى

ياسمين: ياسلام على الصدفه

انيرة : بنتك دى خفه جدا

ياسمين : المهم ايه اللى حصل

اميره : ولا حاجه اتكلمنا شويه وبس

ياسمين : ماما احنا لازم نعزمه على الغدا الراجل كان جدع مع مرمر ماسبهاش

الام : طبعا هقول لخالد

لقطات سريعه لاميره وادهم وهم يجلسون فى النادى و يتحدثون واخره وهم يتحدثوا على التليفون ويضحكوان واخره وهو معها فى السجن وهى تقوم بمقابله المساجين واخره لاميره وهى بتذاكر)


ادهم –


ادهم كان يساعد اميره للخروج من حالتها النفسيه السئ ظل بجانبها يساعدها ويهتم بها وبتفاصلها حتى اصبحت افضل واقوه

– ولما لا فهو يحبها من اول نظره عندما راها عند دخولها عليه المكتب فاميره اصبحت حلمه الجديد – لكن هل ادهم اصبح حلم اميره الجديد سنعرف

شقه اميره 4م

غرفه السفره ادهم معزوم على الغدا , يجلس ادهم واميره والاب والام وكريم وياسمين وعلى ترابيزه طعام على كل لون

الام  : اتمنى يكون الاكل عجبك

ادهم : طبعا يا استاذه فريده جميل جدا تسلم ايدك

الام : استاذه مين احنا فى القسم قولى طنط فريده انت قد كريم

ادهم : حاضر

الاب  : قول لى بقى  يا ادهم انت عامل ايه فى شغلك

ادهم : الحمد الله مافيش قواضى صعبه الايام دى

ياسمين : يبقى تاخد اجازه تطلع معانا الساحل مرمر قالت لى انك بقالك فتره ماخدش اجازه

ادهم : اه فعلا بس

الاب ::مافيش بس تعال انت بقيت من العائله ولا ايه يا مرمر

اميره :اه طبعا يا بابا بعدين هو قال لى انه هيسبقنى فى العوم وانا بتحداه

كريم : نصيحه اهرب

ادهم : ههههههههههههه اشمعنا

كريم : بتعرف تعوم حلو اوى ونفسها طويل

اميره : يخربيت النق هغرق كدة

ادهم : متخافيش هنقذك

اميره : لا كدة كتير كفايه مره

ادهم  : مهما تقعى فى مشاكل انا جنبك متخفيش انا مستعد انقذك فى اى وقت

(نظرات من الجميع )

الام  : خلاص هنظبط كدة عشان شغل خالد فى المستشفى والعياده ونقولك

ادهم :  تمام

الام : كمل اكلك

(وبالفعل بعد ايام قليله تذهب العائله واصديقاء اميره وادهم الى الساحل الشمالى فاولدها يمتلك شالية مطل على البحر هناك نرى لقطات سريعه لاميره وادهم وباقى العائله وهم بيعومون وهم قاعدين على البحر وهم خارجبن وعلى ملامحهم السعاده فهم قضو اربع ايام فى منتهى الجمال – اميره اصبحت تضحك مثل قبل وكانت دائمة التواجد مع ادهم هل اصبحت اميره تبادل ادهم نفس الشعور؟ هل نسيت حبها العظيم لمروان ؟ هل نجح ادهم سنعرف؟

–

الساحل الشمالى 10 م

الشاليه – على شاطئ البحر تجلس اميره وهى تسمع اغنيه (ادى الربيع ) لفريد الاطرش وتندمج معها – وكان يقف على نافذه الشاليه المطل على البحر ادهم يرقبها وهو يشرب سجاره ثم يقوم بحدفها و يذهب اليها ببطى يسير نحوها وهى لا تلاحظه

ادهم .:. زوقك حلو اوى

اميره : .(بابتسامه ) .. تقصد غريب اوى

ادهم (يجلس بجانبها ) ..ليه بتقول لي كدة

اميره : مبقاش حد من جيل ده بيسمع لاغانى دى قليل اوى اللى لسه بسمعهم

ادهم .:. عندك حق بس ده ميمنعش ان بجد زوقك حلو على فكره انا مستمع جيد للاغانى القديمه خصوصا العندليب وعبد الوهاب

اميره :  (بمزاح ) ونبى انا قولت عليك بتفهم من اول مشفتك

ادهم  : هههههه ميرسى (يصمت قليلا وينظر الى البحر ثم ينظر لها وبتردد ) اميره كنت كنت عايز اقولك حاجه

اميره : اكيد اتفضل (تقفل الاغنيه )

ادهم : (بثقه ولكن بنظرات رومنسيه ) بصى انا راجل تغرى اوى ماليش بتحويرو كلام بتاع شباب دلوقتى انا قبل مجيلك قعد مع د/ خالد وتكلمنا فى الموضوع بخصوصك

اميره : (تلتقت انفسها ) اللى هو

ادهم : طلبت ايدك منه بصى يا اميره ولدك ولدتك وثقين فيا جدا لدرجه انهم مقعدنى هنا معاكم وانا مش من العائله يعنى لسه عرفنى فامينفعش اخون ثقتهم بيا عشان كدة كلمت ولدك قبل مقعد معاكى

اميره :  وانا محترمك جدا بس

ادهم : من غير بس انا فاهم كل شى بس محتاج فرصه فكرى وانا مستنى ردك

اميره : ادهم

ادهم : يقف خاليكى واثقه اى ان كان قرارك متوقف عليه حاجات كتير وانا مش عايز اضغط عليكى بكلام مش هيفدنا بشيء  اعتقد لما اسيبك تفكرى من غير ضغط افضلنا عن ازنك

بعد رحيل ادهم تجلس اميره تنظر له هو يسير محتاره ثم تنظر للبحر محتاره تضع ايدها على وجهها ثم جيبنها وتمسحه ثم ترجع ظهرها للخلف ثم تقوم بتشغل باقى الاغنيه وهى بحيره

احد الكفيهات 8م

داخل الكافى

–  نرى اميره ونور وحمزه  يجلسوان احد الترابيزات يتحدثوان

حمزه : بصراحه راجل جدع كويس واقف معاكى وبيدعمك وكان فى الرحله ايه عبد الحليم فى نفسه الشرطه طلعت رومنسيه هههههه

اميره : هههههههه جدا بس بردو مش بحبه

نور : ليه يعنى يابنتى ما تادي فرصه

اميره : . انا خلاص قلبى مات

حمزه .ط: ليه بس كدا عيشى حياتك تجربه وتعلمتى منها

اميره :. تجربه قاسيه بقولكم انا مش عايزه افتكر حاجه المهم ها هتتجوزه امتى يخربتكم

حمزه : اتلمى انتى بقا عشان انا مش عارف اتجوز بسببك

اميره : هههههههههه اتلكك بيا يا واد اتلكك امتى بجد

نور : الاسبوع اللى جاى كتب الكتاب والفرح الخميس اللى بعدو

اميره : بجد الف مبروك ايوه  كدة خلونا نفرح , وانا كمان رسالتى كمان شهر يعنى تتجوزه بسرعه عشان تحضرو المناقشه

حمزه :. طبعا يا روحى ده انا جايبلك زماره بتعت الماتش عشان نحتفل بيك يا دكتور يا جامد يا مشرفنااااا (يقرصها من خدها بدلع )

– شقه مروان9 ص

البلكونه – يجلس مروان فى البلكونه مربى دقنه باين عليه التعب والحزن على الارض الكثير من عئاب السجائر وعلى الترابيزه الكثير من فناجين القهوه يدخل عليه منير

منير : مروان مش هتنزل المركز

مروان :لاء

منير : طب اقول ايه للناس بتوع البرنامج

مروان ةط: مش موافق.

منير : لا اله الا الله….لحد امتى طيب

مروان : (بغضب ) فى ايه

منير : فى انك كل يوم بترجع الف خطوة لورا انت بتعمل فى نفسك ليه كدة مش ده اختيارك

مروان … (بنفعال شديد) … ايوه ايوه اختيارى ومش قدو خلاص ارتحت مش هو ده اللى عايز تسمعه سبنى بقا

منير. :. (بنفعال ) … لاء مروان مش هو ده اللى عايزاسمعه انا بس عايزك تكون اقوى من كدا

مروان : (بحزن وتمتلى عيونه بدموع ) ..انا تعبان يا منير تعبان بجد

شقه اميره 8 م

(العائله كلها براسبشن)

الاب : ها يا اميره فكرتى

اميره : بابا انا لسه خارجه من قرف

الاب … ما ده اللى هينسيكى القرف

اميره … انا لو ارتبطت بادهم هبقى بظلمه هو ما يستهلش ده

الاب … الراجل طلب ايدك منى انا مارضتش اقوله حاجه غير انى اخد رايك واحنا رجعنا بقلنا فتره من الرحله لحد امتى

كريم : سبها لحد متناقش الرساله عشان تقدر تفكر صح

الاب .: ماشى

اميره :المهم محدش ينسى فرح نور حمزه بكره ها انا هبقا مع نورمن الصبح تعالو انتم

– شقه مروان 2 م

غرفه نوم مروان – مروان واقف يرتدى بدله جميله وشكله زى القمر ومازل بدقن وينتظر منير

منير… ايه يا مروان

مروان : عايزك تودينى فرح حمزه و نور

منير : . اتعزمت

مروان :لاء بس انت معزوم

منير :. بلاش

مروان : هقف من بعيد نفسى اسمع صوتها احس بوجودها جنبى بس بقولك محدش يشفنا

منير :طيب اعمل فيك ايه دماغك دى العنيده دى

–

احد الحدائق 3 م

فى احد الحدائق مظاهر احتفال حركه من الجميع وهم فى منتهى السعاده فرح كبير وزغريت واغانى شغاله نور ترتدى فستان فرح فى غايه الجمال وحمزه يرتدى بدله سوده وشكلهم زى القمر واميره ترتدى فستان بسيط وشكلها جميل تقف اميره بجوار نور وحمزه هى بتضحك وكان يقف مروان من بعيد هو ومنير لا حد يلحظ وجودهم

مروان … ها احكيلى لبسه ايه عاملة ازاى

منير … فستان كشميرى وقط بس طويل شكلها زى القمر احلى من العروسه بتضحك مع حمزه

مروان : (يبتسم ) … الحمد الله………كمل

منير : دخل عليهم ايه دى

مروان : ايه

منير : ده الظابط ادهم واقف مع اميره وشكله واخد عليها اوى

مروان : (يشعر بالغيرة) … ازاى يعنى

منير : (يسكت ) … يعنى بيضحك معها

مروان : متكدبش عليا حاطت ايدو عليها صح

(فى نفس اللحظه يطلب الدجى برقص سلو )

مروان : ايه اللى حصل

منير: يلا يا مروان مالهاش لازمه الوقفه دى

مروان : (بعصبيه) … ايه الحصل

منير : بيرقص معها

مروان : (نظرات حزن عيونه تمتلاء بدموع) … كمل

منير : عادى بيضحكو سو

مروان : اممممممم

منير :طيب يلا نمشى بقى

مروان : عايزاسمع صوتها روح كلمها

منير … طيب استنى هنا تعال كدا عشان متشفكش (يقف خلف احد الاشجار )

(يذهب منير الى اميره هى ترقص مع ادهم)

منير : ميروووو

اميره :. استاذ منير والله وحشنى جدا

منير :. وانتى عامله ايه اسف ازيك

ادهم :. الحمد الله ميرو هستناكى هناك

اميره : ماشى

منير  :تعال نقف كدة على جنب

اميره : حاضر

(يمشون شويه يقفون قريبا من المكان الذى يقف في مروان)

منير : ها قوليلى عامله ايه فى الرساله

اميره : اهو خلاص هنقشها كمان اسبوع لازم تاجى طبعا

منير : اكييد هو ايه هنسمع مبروك قريب

اميره : احتمال طلب ايدى اكتر من مره وانا بفكر مستنى بس اخلص الماجستير

منير : مبروك مقدما

اميره : مش اوى كدة ههههههههههه

(يدخل عليهم ياسر)

ياسر :انتى يابنتى وقفه هنا و نور بتسال عليكى

اميره : اسفه لازم اروح لمبه هتبهدلنى عادى مش هيهمها فرح

منير : روحى عقبالك

اميره :. شكرا

ثم يذهب الى مروان – مروان يقف لكن عيونه بها دموع وحزين

منير : ها سمعت

مروان : اممممممم يلا

منير : مش هتقول حاجه

مروان :. يلا

منير : (بحزن)… حاضر هات ايدك

(بعد مرور اسبوع)

احد القاعات فى الجامعه القاهره 10 ص

اميره تقوم بمناقشه الرساله وسط حضور العائله والاصداقاء وادهم .. اميره تقف عند المنصه , والجميع يجلسون يستمعون اليها وعندما تنتهى

العميد : تم منح للدرجه الماجستير للطالبه اميره خالد الشريف بتقدير امتياز مع مكتب الشرف

(يسقف لها الجميع)

اميره : ممكن اقول كلمه………….احب اشكر كل الناس اللى وقفت جنبى ودعمونى بحب اشكرهم فرد فرد , اهلى واصحابى و كل الاساتذه الكرام اللى واثقت فيا وخلونى اكمل بعد المشكله اللى حصلت لى وبعد اعتذار د/ مروان عن الاشراف عن الرسالة.

(تصمت قليلا …. عيونها تمتلئ بدموع وبحزن )

كان نفسى يكون معايا النهارده شخص عزيز عليا جدا بسببه انا واقفه هنا , هو اصلا صاحب الفكره انى اكمل بس شكله حتى دى استكترها عليا انه يبقى جنبىّ ! (ثم تصرخ وبجنان ) انا بقيت دكتوررررررررررررررة

(ثم تنزل من على المنصه وتجرى الى العائله والاصداقاء وادهم ثم يقومون بعناقها وتهنيئها كان يقف من بعيد مروان و معه منير يشاهدها كان يبتسم فرحان بها وعند سماعه ما قالته عنه تحولت الابتسامه الى حزن

مروان : يلا نمشى

منير : انا مش فهمك طلبت مننا ليه نيجى هنا مدام مش هتقولها مبروك حتى

مروان : كان نفسى اشوفها وهى بالروب وهى بتتكرم وبتنجح وبتكبر

منير : (نرفزه ) انا معرفش انت ليه بتعمل فيك وفيها كدا

مروان : يلا نمشى قبل ما حد ياخد بالو

منير :. يلا

-داخل القاعه مره اخره اميره هى تقف بجانب ادهم

اميره : (بامتنان ) شكرا بجد انك حضرت معايا شكرا على كل حاجه عملتها معايا الفتره اللى فاتت و دعمك ليا

ادهم : (بحب) … شكرا ؟ هو فى بنا شكرا , اميره انتى غاليا عليا اوى وبحبك , انا فرحتى بيكى ما تتوصفش انك رجعتى قوية زى زمان

اميره : (نظرات خجل) … طب ايه مش هنمشى

ادهم : يلا

(بعد مرور فتره)

؟؟؟؟؟

ايه اللى هيحصل