رواية You are the Safety - أنت الامان البارت السادس بقلم فاطمة السيد
رواية You are the Safety - أنت الامان الفصل السادس
هشام: انا هروح اجيب ليك الدوا.
أحمد: وانا هدخل لروضه الاوضه.
هشام فى الصيدليه: احم .. احم .
حنان: اهلا يا فندم .
هشام مقاطعا حنان: باشمهندس هشام ...اسمى هشام وده الكارت بتاعى
حنان بحده: حضرتك ده مكان شغل .. ممكن تقولى طلبك؟
هشام: حاضر يا ... ورينى كده اه حنان ..حنان اسم جميل .. وكله حنان يا حنان
حنان: حضرتك طلبك ايه !
هشام: رقمك...
حنان: افندم ؟
هشام: احم احم .. اقصد عايز الدوا اللى فى الروشته
حنان: دقيقتين وهجيبه.
هشام: على مهلك مش مستعجل.
حنان بحده وبتشاور بإيدها: اتفضل الدوا .. والحساب هناك عشان الروشته مش من المستشفى بتاعتنا .. تقدر تدفع هناك.
هشام: ....
حنان: حضرتك سرحان فى ايه بقول لحضرتك *وعادت الكلام *
هشام: احم احم .. حاضر... هاجى اجيب دوا بكره استنينى.
*بعد يوم*
هشام: ايه يا روضه بقيتى احسن دلوقتى ؟
روضه: الحمد لله.
وليد: اجمدى يا ست البنات ..انتى قويه
سحر: بنتى قويه وهتقوم وهتبقى بخير
روضه: ان شاء الله... هو أحمد فين مجاليش ليه النهارده.
هشام: اصل.. اصل أحمد جه بس انتى كنتى نايمه فقالى انه هيروح شغله يخلص شويه ورق مهم ومضطر يمشى وقال هيجى تانى .
روضه: خلينى اكلمه .. عايزه اطمن عليه.
هشام: انا كلمته يا بنتى متقلقيش هو شويه وجى.
*الباب بيخبط*
حنان: الدكتور باعتلكو الدوا ده بديل لدوا تانى عندكو وانا جايه اخد الدوا البديل .
سحر: اتفضلى يا بنتى
حنان ببرطمه يسمعها هشام بس: هو انت !
هشام يهمس ليها: اه .. كنت هجيلك كمان شويه على فكره .
حنان بتهمس له: لو كنت اعرف انك هنا مكنتش جيب .
*روضه خدت بالها وابتسمت عشان اول مره تشوف اخوها واقع كده *
سحر: بدلتيه يا بنتى؟
حنان: اه يا طنط .. الف سلامه عليها .. بعد اذنكو .
*تسريع الاحداث*
*هشام كان بيطمن على روضه لمده الاسبوعين وبعدين يروح يطمن على حنان لحد ما هى كمان اعجبت بيه *
Back ...
*بعد مرور اسبوع على معرفه روضه لمرض احمد*
أحمد: عايزك فى موضوع.
روضه: ايه يا حبيبى؟
أحمد: خدى الورقه دى ..
روضه بهزار: اه يا عسل انت .. انت كاتبلى جواب.. مش كبرنا على الكلام بتاع المرتبطين ده .
أحمد: دى وصيتى ..
روضه بصدمه: وصيتك!
أحمد: ااه .. انا مش ضامن عمرى لو حصلى حاجه نفذى اللى فيها و ....
روضه مقاطعه احمد: شششش هتبقى كويس والله
أحمد: خليها معاكى ومتفتحيهاش غير لما ...
روضه بعياط: يا أحمد كفايه متعذبنيش بكلامك ده .. كفايه عليا مرضك وقله حيلتى .. عشان خاطرى كفايه.
أحمد: طب خديها وريحينى .
روضه: حاضر وبس متقولش كده تانى..
انا عندى طلب منك
أحمد: انا مش هقدر أقوم من مكانى متطلبيش طلب صعب .
روضه: مش صعب متخافش .
احمد: عنيا قولى.
روضه: عايزه اننا نكتب كتابنا.
أحمد: لو مت هتبقى ارمله من قبل ما تبقى مراتى بجد .
روضه: والنبى متقولش الكلام ده .. ريحنى
*روضه اقنعته وفعلا كتبو الكتاب*
*بعد مرور اسبوع *
هشام: عندى ليكى خبر بمليون جنيه.
روضه بحزن: قول.
هشام: انا لقيت متبرع.
روضه: طب كويس ... ايه .. بتقول ايه ... بجد
*وقامت حضنت هشام جامد *
هشام: بس طالب فلوس كتير .. طالب مليون
روضه: مش مهم اى فلوس.. أحمد عندى بالدينا،انا هبيع الدهب ولو وصلت انى ابيع نصيبى فى الشركه او ابيع شقتنا بس يبقى كويس ولا ملايين الدنيا تعوضنى عنه
انا هروح لاحمد افرحه
أحمد: بس انا مش معايا المبلغ ده!
روضه: نجيبه .. ابيع الدهب ولو نبيع شقتنا وولو هنستلف من بابا.
احمد: لا.. عمرى ما اخد مليم من ابوكى .
روضه: دى فلوسى يعنى فلوسنا وده نصيبى من الشركه .
أحمد: طب لو منجحتش العمليه .. الفلوس هتتعوض ازاى؟
روضه: فلوس الدنيا كلها ولا تهمنى .. انت اللى متتعوضش يا أحمد .
هشام قالى ان هيجى يقعد معانا هو والمتبرع على الساعه خمسه وزمانه على وصول .
*بعد شويه*
*الباب بيخبط*
هشام: اتفضل يا استاذ محمد.
احمد: ازى حضرتك ؟
محمد: بخير الحمد لله.
هشام: احنا علمنا الفحوصات المطلوبه كلها وطلعت كويسه، ناقص تعمل فحوصاتك انت يا احمد ، الدكتور جاى بعد شويه عشان نكملها هه.
احمد: ماشى ، ممكن اقعد مع استاذ محمد شويه لوحدنا.
هشام: مفيش مشكله .. يلا يا روضه.
روضه: لو عوزت حاجه انا بره .
احمد: ماشى يا حبيبتى .
أحمد: اتفضل اقعد يا استاذ محمد..
انا وارث المرض ده من والدى ومات بيه ، ضهرى اتكسر من بعد واللى زاد على كسره ضهرى موت والدتى بعده بشهر بسبب زعلها على والدى وانا ساعتها كنت طالب إعدادى فى كليه هندسه فانا مليش حد يسأل عليا ولا ليا قرايب ووحيد زى ما بيقولو ، انت هتكون القشه اللى هتعلق بيها وانا غرقان فى البحر، ربنا قادر ياخدنى يرجعنى ليه وقادر ينجينى بالقشه دى ، وده نصيب وعمر وانا مش بقولك كده عشان استعطفك ، انا بقولك ده عشان تعرف عنى أنى مليش حد غير خطيبتى و اهلها بس هما اللى بيحبونى انا بوصيك ان لو جرالى حاجه لو ينفع تتنازل وتاخد ٦٠٠ الف عشان دى فلوسى بدل مليون عشان محدش بعدى هيقدر يسد ديونى ، انا آسف بس انا على فراش الموت زى ما بيقولو ممكن لو جرالى حاجه تنفذ الكلام ده ولو بقيت كويس وكنت سبب فى انى أعيش هتاخد فلوسك كامله وساعتها هعرف اسد الدين.
محمد: يا ريت الناس بتحس زيك، انت بجد كلامك اثر فيا وانا هنفذ اللى قولتلى عليه.
أحمد: كلمه شكرا مش كفايه ليك.
*الباب بيخبط *
الدكتور : هنعملك شويه فحوصات وان شاء الله نقدر نعمل العمليه فى اقرب وقت.
روضه: هتبقى كويس يا حبيبى .
العمليه امتى يا دكتور ؟
الدكتور: خلال يومين بالظبط.
روضه: ان شاء الله
يتبع الفصل السابع اضغط هنا
الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :" رواية أنت الامان " اضغط على أسم الرواية
تعليقات
إرسال تعليق