رواية طفلة النمر الفصل السابع والعشرون
رواية طفلة النمر الفصل السابع والعشرون
البارت 27
محمود: لا لا خالص انا بس عاوز خطبتى
نمر: مين
محمود: ملك
نمر: ازاى و ملك متجوزه
محمود بصدمه: متجوزه
نمر ببرود: اه و بص للرجاله و قال: خدوا
الرجاله خدت محمود و هو عمال يشتم فيهم و فى ملك
ملك: لا افهم بقى مين اللى متجوزه
وصال بضحك: انتى
ملك بغيظ: بس يا بت انتى ما انتى لو كنتى وقفتى ليه لما قال انك متجوزه كان مش قالها تانى عليا
نمر ببرود: انتى اى مشكلتك
ملك: اى البرود بص انا مقدره انك بتحمنى منه بس ليه متجوزه مش تمشى معاك مخطوبه
نمر: لا لانك هتتجوزى
ملك بصدمه: نعم مين
نمر: سيف
ملك: سيف
سيف بفرحه: ايوه كدا هو دا الكلام
ملك: اى الفرحه دى
سيف: يا بنتى دا خبر مفرح
ملك: لا بجد طب انا مش موفقه
وصال: لا هتوفقى
ملك: لا
سماح قربت و قالت: ليه يا ملك يا بنتى سيف محترم و بيحبك و انتى كمان بتحبيه ليه رافضه
ملك بص لسماح
سماح: بتبصى ليا ليه مش دى الحقيقه
وصال: و انا اكد
سيف: اتفضحنى وافقى بقى
ملك بصت بغيظ و قالت: موافقه
نمر: تمام كتب كتابكم انهارده
ملك بصدمه: نعم
سيف: اوبا
ملك: يبنى اى الفرحه دى دا بيقولك كتب الكتاب النهارده
نمر: ايوه يلا اجهزوا و كمان علشان الحفله
وصال: حفلة اى
نمر مسك يدها بحب و قال: الاميره بتاعتى نجحت و طلعت الاول على الدفعه
وصال بفرحه: بجد
نمر بحب: اه
وصال اتنطت من الفرحه
ملك بحب: الف الف مبروك ياقلبي
نمر: و انتى يا ملك الاوله مكرر
ملك بصدمه و فرحه و دموع: اى بجد
نمر: اه
ملك حضنة وصال و هى بتعيط من الفرحه
نمر: يلا اطلعوا البسوا و اجهزوا علشان الحفله
سلمى: تعالى يا بت يا وصال فى حضنى
وصال حضنتها اوى و قالت: انا فرحانه اوى يا ماما
سلمى بحب: ربنا يفرحك كمان و كمان يا قلب ماما
سماح كانت بصه بحزن لان بنتها قدام عنيها و بدل ما تحضنها هى بيحضن حد تانى و بتقول لها يا ماما
ملك قربت منها و حضنتها و قالت: بحبك اوى يا ماما
سماح بحب: و انا اكتر
فاطمه: تعالى يا بت يا وصال
وصال جريت حضنتها
فاطمه: فرحانه بيكى اوى
مريم: وصال رفعت راسنا
وصال بفرحه: حبيبتى يا روما
جمال: يا اطلعوا البسوا علشان الحفله
وصال بفرحه: حاضر يلا يا لوكا
ملك: يلا
وصال و ملك طلعوا و بعد ساعتين الكل كان تحت جاهز نزلت ملك و هى لبسه فستان ابيض يليق بكتب بالكتاب سيف بص بصدمه من جمالها
اما نمر كان وافق مستنى اميرته و بعد خمس دقايق نزلت وصال نمر بص عليها بنبهار من جمالها
و قال: بسم الله ماشاء الله
وصال بكسوف: حلوه
نمر: ملكة جمال
وصال اتكسفت اكتر
نمر مسك يدها و قال: يلا
وصال: يلا
نمر خدها و خرج و ركب العربيه
سيف مسك يد ملك و قال يلا
فاطمه: لا يحبيبى انا و سماح هنركب معاك
سيف: يوه اشمعنا نمر
فاطمه: كدا يلا ياض
سيف: يلا
ملك ضحكت عليه
سيف: استنى عليا كلها كام ساعه
ملك بصت بكسوف و سكتت
و بعد وقت الكل دخل القاعه و نمر مسك المكريفون و قال: الحفله دى معموله مخصوص علشان نجاح وصال و كمان علشان انهارده كتب كتاب سيف على ملك
سيف لملك: كتر خيره انه قال ان انهارده كتب كتبنا
ملك: يوه هو مش الحفله معموله فعلا علشان وصال
سيف: ايوه
ملك: يبقى اى
سيف: ماشى بختى
و بعد وقت جيه المأذون و كتب الكتاب و سيف كان طاير من الفرحه و قام حضن ملك و شالها و لف بيها و قال: بححححححححبك يا ملكة قلبى
ملك بكسوف و همس: و انا كمان بحبك
سيف: هييييييييه قالتها قالتها
نمر: لم نفسك يا اهبل يا ابن الهبله
سلمى: الاه و انا مالى
نمر: ما هو بيقولك ماتخفش من الاهبل خاف من خلفتها
كل العياله ضحكت و الكل اللى كان فى الحفله بدا يبارك
بعد وقت نمر قام و مسك يد وصال و راحوا طلعوا على الاستيدج و الكل بص عليه اما نمر واقف قدام وصال و نزل على ركبه و قال: عشقتك من الطفوله عشقتك براءتك وطفولتك انتى اسرتى النمر
•تابع الفصل التالي “رواية طفلة النمر” اضغط على اسم الرواية