رواية احببت ملتزمه الفصل الحادي عشر 11 – بقلم ندى السيد
حازم: بصلها وضحك لما شاف تعبير وشها
بسمله : مالك يا فاطمة…انتى تعرفيه
فاطمه: ده ..ده جوزى
بسملة: يا بنت المحظوظه عقبالى يارب
فاطمه: ده مقليش حتى ؟؟
حازم: كان بيكتب ولف وشه وقال الأستاذه اللى هناك
فاطمه: نهار مش هيعدى ..ا..ا نعم يا دكتور
حازم: لو سمحتى مش عايز كلام
فاطمه: ح.. حاضر
بعد المحاضره
حازم: البنات كانو ملمومين عليه وهوا بيجاوب على الاسئله وبيضحك
فاطمه: اتعصبت من المنظر
بسملة: مالك يا بنتى… الصراحه عندهم حق هوا قمور
فاطمه: بصتلها بغيظ
بسملة : يا بت بهزر تعالى نقعد في كافيه الكلية عقبال المحاضره الثانيه
فاطمه: يلا .. وفي سرها إما وريتك يا حازم
وهما قاعدين
بسملة : فكى بقى يا بنت انتى قالبه وشك شبه جعفر كده لى
فاطمه: عايزانى اعمل اى مشوفتيش البنات يعنى
بسملة: يا بنتى عادى هوا هيضربهم علشان بيسألوه
حازم: من ورا ..يعنى بتغيرى اهو انسان زيننا تعرفى بقى
فاطمه: بصدمة بصت وراها ولفت وشها تانى بغضب بقولك يا بسملة عندنا المحاضره الجايه اى
حازم: ضحك على طريقتها
بسملة: أنا هستاذن في بنت صحبتى عايزه تقابلها
فاطمه: اى الكذب ده انا اول واحده تعرفيها هنا
بسملة: بتوتر هستناكى في المدرج ومشت
حازم: قعد ..ها يا ستى فهمتى حاجه من شرحى
فاطمه: مردتش
•تابع الفصل التالي “رواية احببت ملتزمه” اضغط على اسم الرواية