رواية جوز هند الفصل الثالث 3 – بقلم رقية
قومت جرى ونزلت تحت قبل ما يتكلم مع حد ويبان انى مخبيه عليهم زعلى
∆ استريح يا شادى دا انت لسه جاى من طريق سفر والله ما هتمشو غير لما تاكلو معانا
: سفر !!
بصيت ليه بترجى _ ايوه يا حبيبي حمدالله على السلامه
: الله يسلمك
∆هاروح اجهز الاكل يكون ابوكى جه نتغدا سوا تعالا معايا يا محمد
رد محمد بطريقه كوميديه$ بعد اذنك يا ابو نسب عشان ورايا شغل البيت
: حبيبي خد راحتك
_ جاى ليه !!
: جاى اخد مراتى
_ اسمها طليقتك
: دا انتى ذات نفسك مش معترفه ب دا انا هعترف بيه
_ انا اعترف بيه ما اعترفش دى حياتى الشخصيه متدخلش فيها
: جبتى القسا.وه دى منين
_ البركه فيك
قطع كلامنا دخول محمد $ يآرب يا ساتر يلا عشان نتغدا انتو كنتو بتتخانقو ولا اى
: وانا اقدر على زعل هند
نغزته واتكلمت بهمس _ مش هسامحك برضو
اكلنا واضطريت اروح معاه عشان اهلى
(بابا مريض سكر وضغط ف مش حابه اقوله على حاجه تضايقه يتعب ولا ادخلهم ف خلافات )
____فالبيت ___
*نورتى بيتك يا ست البنات
_ تسلمى يا طنط دا شويه وهطلق ان شاء الله
*يا بنتى ربنا يصلح ما بينكم
_ ان شاء الله بعد اذنك هطلع اغير وارتاح شويه
*اتفضلى يا حبيبتى
_________
: اخيرا الشقه بقا ليها روح
_ تصدق انك عيل صغير عامل زى اللى بيفضل يعيط على لعبه اول ما بيطولها بيركنها جنبه و لما بتضيع ولا بتتكسر بيعيط عليها
: يا هند كلامك صعب ومش سهل انى استحمله
_ يا جدع وانا اللى كنت حِمل انى اسمع تهزيقك وكلامك اللى زى السم
: ما انتى كنتى دايما كنتى بتسمعى وتسكتى اشمعنا المره دى
_ عشان جبت اخرى اديتك فرص كتير وانت مقدرتهاش كنت بقول معلش يمكن مش قاصده ممكن يتغير بس للاسف انت باصص تحت رجليك وشايف انك ادبست فيا ف خلاص طلقنى
: انا اسف ، بس طلاق مش هطلقة
_ متتكلمش معايا خالص ومن هنا ورايح مفيش كلام يجمعنا
: طب وقدام اهلنا !!
_ محدش يعرف ان فيه بينا مشاكل بس كلو دا لحد ماتتطلقنى
: انتى وخداها لعبه !! كل شويه طلقنى طلقنى انتى فكراها بالسهوله دى !
_ هعمل تنازل عن كل شيئ بس طلقنى
: مش عايزه تسمعينى
_ لا ولو انت راجل وقد كلمتك طلقنى
: لاحظى ان كلامك صعب على اى راجل يستحمله ومدام دى حريتك طب انتى طالق …
يتبع
البارت التالت …. روايه جوز هند
بقلمي رُقيه
هل هند عندها حق ولا شادى هيقول كلام يقلب بيه الموازين ؟
دا اللى هنعرفه فالبارت اللى جاى 🤎
•تابع الفصل التالي “رواية جوز هند” اضغط على اسم الرواية