Ads by Google X

القائمة الرئيسية

الصفحات

رواية طفلة النمر الفصل الثلاثون 30 بقلم بشرى شريف

 رواية طفلة النمر الفصل الثلاثون


رواية طفلة النمر الفصل الثلاثون

البارت 30

وصال خرجت و هى ماشيه فى الطرقه مره واحده لقت حد بيحط يده على بيقها و بيشدها 

وصال عضت يدها و كانت هتصوت بس سمعت صوت نمر وهو بيقول: اهدى يا بت 

وصال: نمر

نمر: اه يا عضاضه 

وصال: معلش وجعتك بس انت تستاهل ليه تخضنى كدا

نمر: امممم بقى انا استاهل 

وصال: ها مين قال كدا 

نمر: لا و الله 

وصال: يوه بقى و بعدين انت سيبت معلش وجعتك و ليه تخضنى و ماسك فى تستاهل

نمر: اه يا لمضه 

وصال: ماسى عاوز اوى بقى 

نمر: ماسى ايه ماسى دى

وصال: ايه مش عارف ماسى

نمر: عارفها يختى بس عارفها ماشى

وصال: نحن نختلف عن الاخرون 

نمر: بجد 

وصال: اه و كنت عاوز ايه

نمر: ايه الحلاوه دى يا وصالى 

وصال بكثوف: شكرا 

نمر بغيظ: شكرا دا ردك على الكلام الحلو 

وصال بكثوف: مش بعرف ارد 

نمر بحب: و انا مش عاوزك تردى طب بقولك اى 

وصال: ايه 

نمر: بصى خاليكى هنا و انا هروح الفرح اشوف الحاجه و بعدها هاجي اقعد معاكي 

وصال: لا علشان خاطري انا عاوزه اجى دا فرح اخويه و صاحبتى 

نمر: بغيره ما الكل ها يبص عليكي 

وصال: محدش هيبص عارف ليه 

نمر: ليه 

وصال: لان الكل عارف ان وصال بتاعت نمر بس 

نمر ابتسم بحب و قال: بتسبتينى صح

وصال: اه 

نمر: و انا اتسبت يا ستى بس علشان تاكدى الكلام دا هتفضلى معايا طول الفرح 

وصال بحب: حاضر انا همشى بقى 

نمر: استني فى حاجه كمان طلما انتى عاوزه تحضرى الفرح و ليها علاقه بتسبيتها بتاعتك 

وصال: ايه

نمر: مش عاوزه نتجوز انها معاهم

وصال بصدمه: نتجوز 

نمر: اه نكتب الكتاب 

وصال: اه انا كنت فاكره فرح 

نمر: لا ها قولتى اى 

وصال: تؤتؤ

نمر: ليه 

وصال و هى بتشب: علشان زى، ما انت قولت و بعدين انا مش جهزت حاجه 

نمر: امممم ماشي يستى اهو كلها أسبوعين 

وصال: شهر 

نمر: نعم شهر ليه 

وصال: يكون سيف و ملك رجعوا من شهر العسل و احنا نكون جهزنا 

نمر: جهزنا اى هو احنا هنفرش شقه 

وصال: تؤتؤ 

نمر: امال ايه طب انتى عاوزه تغيرى الجناح 

وصال: تؤتؤ انا بحب الجناح دا اوى 

نمر: طب افهم ليه شهر 

وصال:عبال لما سيف و ملك يرجعوا من السفر 

نمر: ماشى 

وصال: انت زعلت طب اقول ليك حاجه بص نعمل كتب الكتاب يوم الجمعه اللى جيه 

نمر: امممم طب ليه مش يكون فرح 

وصال: لا كتب كتاب 

نمر: طب طلما انت عاوزه كتب كتاب ليه مش يكون انهارده 

وصال: لا يوم الجمعه 

نمر: طب ليه 

وصال: بص مش تتعصب هى حاجه تافهه بس هى عندى انا مش تافهه 

نمر بحب : قولى يا قلبى و اوك مش هتعصب 

وصال: علشان يكون عندى دريس كتب كتاب مش دريس فرح بس

نمر ببتسامه: اوكى يا قلبى بكرا هقول ليهم و ها ننزل  نجيب الفستان 

وصال بفرحه: انت احلى نمر 

نمر بحب: و انتى احلى و اجمل وصالى 

وصال: و انت احلى نمر فى العالم 

نمر ابتسم بحب 

وصال: هى غرفة سيف هتخلص امتى 

نمر: بكرا هتكون جاهزه 

وصال: طب و سيف ها ينام النهارده فين 

نمر: فى الفندق و بكرا هيجوا و الشركه ها تيجي تركب الاوضه الصبح قبل ما يوصلوا 

وصال: اوكى طب انا ها روح انادى سيف علشان احنا زهقنا من ملك 

نمر: ليه 

وصال: كل ثانيه انا شكلى حلو زهقتنا 

نمر بضحك: معلش 

وصال: يلا سلام 

نمر: سلام يختى 

وصال راحت خبطت على باب اوضة سيف 

سيف فتح و قال: انا جاهز

وصال: طب يلا علشان ملك زهقاتنا 

سيف: ايه مستعجله على الجواز

وصال: لا عاوزه تلغى الجوازه 

سيف بصدمه: نعم 

وصال: اه والله و كمان كل ثانيه تقولى شكلى حلو 

عمر بضحك: زى اخينا بس الفرق ان هو مستعجل 

وصال: يلا بقى 

سيف: يلا 

سيف خد ملك و راحوا القاعه و بعد وقت وصال كانت قاعده لوحدها لان نمر مشى و سبها علشان يشوف رجال الاعمال

وصال قاعده مضيقه لانها مش بتحب الاغانى الشعبيه و قامت و خرجت من القاعه و واقفت برا نمر شافها و خرج وراها و لقه وصال وافقه بتتفرج على النجوم قرب و قال: عمرى ما شوفت نجمه بتتفرج على نفسها 

وصال بكثوف: بس بقى يا نمر انا بتكثف اوى

نمر ضحك و قال: طيب ياقلبي انتى صح خرجتى ليه

وصال: مش بحب الاغانى الشعبى 

نمر: انتى رقيقه اوى و الاغانى دى مش ليكى 

وصال ابتسم و فجاه لقت كل صحابها اللى من الكليه خرجوا و شدوها و هما بيقول: تعالى يا وصال الاغنيه دى ليكى 

وصال: اغنية ايه 

البنت: ها تخدى و تعرفى 

وصال دخلت و لقت اغنية للاخوات اسم الاغنيه اخوات و اول لما اشتغلت وصال دمعت من الفرحه و حضنت سيف و ملك و البنات خدوا ملك و وصال و بدوا يرقصوهم بس البنات رافضوا انهم يرقصوا علشان حرام و علشان عارفين سيف و نمر ها يعملوا اى 

اما نمر كان واقف بصص على وصال بحب 

و بعد وقت الفرح خلص و الكل راوح اما فى اوضة ملك و سيف اول لما دخلوا الجناح ملك دخلت الاوضه بسرعه و قفلت الباب بالمفتاح 

سيف بصدمه: اه يا بنت المجانين افتحى الباب

ملك: وربنا ابدا

سيف: يا هبله افتحى بدل لما اكسر الباب

ملك: اكسر

سيف: افتحى يابت

ملك: لا

سيف: طيب و بدا يحاول يكسر الباب

ملك بعدت عن الباب و هى بتصوت و سيف كير الباب

ملك بخوف: لو قربت ليا هصوت و لما عليك الجيران 

سيف: طيب حاضر يا مجنونه

نسيب المجانين دول و نروح عند نمر

الكل راوح و وصال طلعت الاوضه علشان تنام 

نمر: انا طالع انام بقى

فاطمه: تصبح على الجنه ياحبيبى

نمر: و انتى من اهلها يا ماما

و طلع 

و تانى يوم الشركه جت ركبت الاوضه و سيف و ملك رجعوا الفيلا و الكل اتجمع

نمر: احنا قررنا ان يوم الجمعه كتب كتبنا

الكل بصدمه: بجد 

وصال:اه

سماح بفرحه: الف الف مبروك يا قلب ماما

وصال: الله يبارك فيكى

نمر: احنا دلوقتي ها ننزل نجيب الفستان

فاطمه: خالوا بالكم من بعض

نمر: مش تقلقى

مريم: بت يا وصال هاتى اغلى حاجه 

وصال بضحك: حاضر

سلمى: ايوه يا بت اسمعى الكلام

وصال بضحك: حاضر

عمر: ربنا يكون فى عونك

جمال : دا انت ها تتنفغ

نمر: عارف يخويه يلا يختى 

سيف: لا لا وصال جدعه 

ملك: مين قالك 

وصال خرجت و هى بتضحك و الكل ضحك

و فى المحل وصال كانت بتتفرج قرب نمر و هو بيقول: ايه رايك

وصال بنبهار: تحفه هنخده 

نمر: بجد 

وصال: اه و الله يلا 

نمر فرح وراح دفع الفلوس و خد وصال و مشى راح محل الماس جاب ليهم طقمين و راوحوا 

و بعد اسبوع وصال جهزت علشان كتب كتاب و نزلت مع نمر و خرجوا الجنينه لان الحفله فى القصر و جيه الماءون و بدا فى كتب الكتاب بس قبل ما يقول جملته الشهيره جت سعاد و قالت ليهم: الجوازه دى بطله 

نمر بغضب: انتى بتقولى ايه 

وصال: استنى يا نمر هى بطله ازاى يا داده 

سعاد: تعالوا معايا كلكم و انا هقولكم 

نمر: لا طبعا

الشيخ: روح يبنى يمكن كلمها صح 

نمر قام بغضب و الكل دخل

ملك: بطله ازاى بقى

سعاد: انا مش كنت اعرف ان سلمى هانم هى اللى مرضعه وصال كنت فاكرها ان مامتها هى اللى مرضعه سيف و انا لسه عارفه دلوقتى 

نمر بغضب: و احنا مالنا 

سعاد: الجوازه بطله لان سلمى هانم اخت حضرتك رضعت وصال و معنى كدا انت خال وصال 

نمر و وصال بصوا لبعض بصدمه 


•تابع الفصل التالي "رواية طفلة النمر" اضغط على اسم الرواية

reaction:

تعليقات