رواية قلبي الأعمى بقلم ندى محمد
رواية قلبي الأعمى الفصل الخامس 5
فى الشركه عند أحمد
احمد بغضب : مش تاخدى بالك
مى : معرفش والله ازاى دا حصل خلاص انا كويسه
احمد : استنى أما احطلك حاجه عليه
مى : لا شكرا مش عايزه اتعب حضرتك
احمد بحده: قولتلك اقعدى
بقلمى ندى محمد
بعد ما سابتهم نور في المستشفى وروحت بيتها
ام نور ليه جيتى يا بنتي وسبتى مازن لوحده كده
نور :متقلقيش هو مش لوحده هو معاه مليكه واعتقد هو مش عايز غيرها
ام نور : طيب يا بنتي ادخلي ارتاحي وفكري في مصلحتك يا نور فكري كويس يا بنتي
نور: بعد ما فهمت قصد مامتها حاضر يا ماما انا هدخل ارتاح دلوقتى
طلعت نور لاوضتها واترمت على السرير من كتر التعب وهي بتعيط وقامت بصه لنفسها في المرايه وشافت قد ايه وشها تعبان ومرهق من السهر وعينيها منفخه من العياط وكل ده ومازن مقدرش اي حاجه وصدق انها فعلا سابته نامت وهو تعبان كده، فضلت واقفه بتعيط ومش مصدقه ازاي مازن صدق ان هي ممكن تسيبه في حاله زي دي وتنام عادي مع انه عارف كويس هي بتخاف عليه قد ايه بس شكل كدا مليكه نسته كل حاجه، وبصت لنفسها باصرار كده ما ينفعش يا نور انتى لازم تتغيري هو خلاص مش فارق مع اي احد غير مليكه ،مليكه وبس ومسحت دموعها ونامت
تانى يوم
ام نور : قومى يانور علشان نروح لخالتك نشوف مازن
نور : مش هعرف اجى دلوقتى ياماما ورايا محاضرات
ام نور : بس كدا مينفعش يابنتى كدا مازن يزعل
نور ببرود : مايزعل
ام نور بعد ما يأست من بنتها سابتها وراحت لمازن
نور نزلت الكليه وهى ماشيه وقفها صوت حد بينادى عليها
نور بإستغراب : دكتور اسر حضرتك عايز حاجه
اسر : ازيك يا انسه نور معلش انا بس كنت عايز رقم والدك
نور بعدم فهم : ليه فى حاجه
اسر : لا بس هتفهمى بعدين
نور : انا والدى متوفى ، دا رقم اخويا
اسر بإبتسامه: شكرا جدا
سابته نور ودخلت تكمل باقى محاضراتها وبعد ما خلصت محاضرتها ركبت العربيه وراحت تشوف مازن
في بيت مازن
نور: ازيك يا خالتو عامله ايه
ام مازن :انا كويسه يا حبيبتي انتى ايه اخبارك وليه مجيتيش مع مامتك
نور: معلش يا خالتو كان ورايا محاضرات وكان لازم احضرهم
سمع مازن صوتها :محاضرات ! روحتى الكليه مع مين وبعدين من امتى الكليه اهم منى
نور : روحت لوحدى
مازن بغضب : ازاى يعنى تنزلى لوحدك
نور : انا مبقتش صغيره
ولسه جاى يرد مازن قاطعته نور : معلش ياخالتو انا هروح البيت دلوقتى علشان ورايا كام حاجه وقبل ما تسمع رد من مازن كانت خرجت من البيت
وهى خارجه من الفيلا شافت ملك طنشتها ومشيت كأنها مشافتهاش
مليكه باستهزاء : ايه دا نور بتعملى ايه عند حبيبى
سابتها نور ومردتش عليها
فمسكت مليكه ايدها وقالت لما أكلمك تردى عليا مش على اخر الزمن واحده زيك متردش عليا
شدت نور ايديها وبأقوى ماعندها ضربتها بالقلم
نور : اولا علشان متفكريش تمسكى ايدى تانى وثانيا علشان تكدبى كويس امبارح علفكره اللى خلانى اسكت مش ضعف منى لا دا خوف على مازن وسابتها ومشيت
مليكه بغضب شديد : انا هدفعك تمن القلم دا غالى وهتشوفى
فى بيت نور
نور داخلت البيت لقت احمد بينادى عليها ومعاه دكتور اسر
نور بإستغراب : دكتور اسر ! فى حاجه
احمد : دكتور اسر طلب ايدك يانور وقولتله هاخد رأيك
نور وهى مصدومه ومقدرتش ترد وسابتهم وطلعت اوضتها
احمد : معلش يادكتور اسر هى بس اتكسفت أن شاء الله اشوف رأيها وارد عليك بكره
وصل احمد دكتور اسر للباب وبص فى الفراغ : وبعدين معاكى يانور ، مازن هيخطب وعايش حياته وانتى هتفضلى كدا متعلقه بحبال دايبه
دخلت نور الاوضه وفضلت تعيط وهى تايهه ومش عارفه تعمل ايه
دخل احمد بعد ما خبط
احمد :عايز اتكلم معاكى شويه يانور
نور : ممكن بكره مش قادره خالص
احمد : نور مازن خلاص هيخطب اتمنى تفكرى فى نفسك شويه وفى ماما اللى عايزه تفرح بيكى وتطمن عليكى
نور بحزن : أن شاء الله يااحمد
ولسه هتنام بقا موبايلها بيرن ، نور بإستغراب دا رقم مازن ازاى بيرن
نور : الو
ام مازن : ايوا يانور تعالى بسرعه مازن عايزك
نور بقلق : خالتو ! ايه مازن حصله حاجه
أما مازن : تعالى بس يابنتى
نزلت نور بسرعه من البيت وفى دقايق كانت فى الفيلا عند مازن ودخلت بسرعه الاوضه وهى قلقانه
نور بقلق : ايه ياخالتو مازن كويس
مازن بنبره حاده : تعالى يانور ، معلش ياماما سيبينا لوحدنا شويه
دخلت نور الأوضه لقت ملك قاعده وعلى وشها ابتسامة شر
نور : ايه يامازن خالتو خليتني اجى بسرعه قلقتنى
مازن بغضب : ممكن اعرف مين اللى كنتى معاه النهارده
نور بعد فهم : مين انا مكنتش مع حد
مازن بصوت عالى : متكدبيش عليا انتى كنتى مع واحد النهارده ومليكه شافتكو وانتى طالعه معاه عماره لوحدكو
نور وهى مصدومه ومش قادره تتكلم وبتبص لمليكه اللى شغاله تضحك بصمت
مليكه وهى بتبص لنور بخبث : أهدى بس ياحبيبى علشان متتعبش
مازن : ردى عليا يانور مين دا ، وأكمل كلامه بغضب هو علشان انا تعبت يعنى هتمشى على حل شعرك وتروحى بيت راجل غريب
نور بزعيق : انا عمرى ما اعمل كدا
مازن بغضب : قولتلك متكدبيش وبعدين ملك شافتك وملك مش هتكدب هتستفاد اى بكدبها يعنى
مليكه بمكر : والله ياحبيبى مكنتش عايزه اقولك بس نور زى اختى ومحبتش أنها تغلط يعنى
نور بزعيق : اخرسى انا عمرى ما اعمل كدا انا متربيه كويس وبصت لمازن واتكلمت بكسره : انت يامازن تشك فيا وتقول كدا دا احنا متربيين مع بعض تقوم تصدق واحده زى دى وتكدبنى
مازن : اسكتى خالص دى اشرف واحسن منك على الأقل مش ماشيه على حل شعرها بعد ما ابوها مات
نور : هه اقول اى مانت مبتشوفش حقك تصدق
مازن : ماشى يابنت خالتى مانتى خلاص مش لاقيه حد يلمك بعد موت ابوكى
نور بعصبيه : متقولش عليا اى كلمه انت مين اصلا علشان تتكلم عنى كدا ومالك بيا خرجت مع حد ولا مخرجتش وبعدين فين دليلك علشان تكدبنى كدا
مازن : وريها يامليكه ورى الهانم
مليكه وهى بتطلع موبايلها من شنطتها وبتدعى البراءه : اهدا بس ياحبيبى علشان صحتك، وفتحت الموبايل
وفجأه اتصدمت نور و ...
يتبع الفصل التالي اضغط على ( رواية قلبي الأعمى) اسم الرواية
تعليقات
إرسال تعليق