رواية حياة الاسد الفصل الثامن
اسد دخل الحفله هو وحياه وطبعا كل الانظار كانت مصلته عليعهم وخصوصا حياه وده كان مدايق اسد لأن بنسباله حياه ملك لى هو وبس ومش من حق اى حد يشوفها
حازم: اهلا يا ابو الاسود
اسد: حبيبى ياصحبى جيت من الصفر امته
حازم: لسه واصل النهرده الصبح
اسد: حمدلله على السلامه ياصحبى
حازم: الله يسلمك ايه مش تعرفنا على القمر دى
اسد بغضب: احترم نفسك ياعم دى مدام اسد المنياوى حياه هانم
حازم بصدمه: ايه ده انت اتجوزت
اسد: اه بس هفهمك كل حاجه بعدين مش وقته
حازم: ماشى سبنى بقا اسلم على حياه
اسد بغضب: تسلم على مين ياض وبعدين اسمها حياه هانم
حازم: اهلا حياه هانم نورتى الحفله
اسد.......حياه ده حازم صحبى من زمان اوى بس هو كان مسافر ورجع
حياه بضحكه خفيفه: اهلا بيك يا حازم
حازم: يالهوووى هو ده اسمى انا مكنتش اعرف
اسد بغضب: امشى من وشى احسنلك
حازم: خلاص ياعم انا ماشى الطيب احسن
ياجماعه حازم ده صديق اسد من الطفوله وكان مسافر شاب جميل يملك جسد رياضى عمره 28 عام شعره اسود بشرته قمحيه وعيونه بنى وطبعا بيحب الضحك والهزار جدا وهيشتغل مع اسد فى الشركه
اسد: تعالى ياحببتى نقعد على الطاوله( طربيزه) اللى هناك دى
اسد وحياه راحو يقعدو على الطاوله
نهى بمياعه: اهلا اهلا اسد باشا
اسد: اهلا يا نهى
نهى: مش تعرفنا ياباشا مين الحلوه
اسد: حياه هانم مراتى
نهى اتغاظت اوى وقالت بقا يرفضنى انا وياخد دى ماشى يا اسد
نهى بخبث: منوره ياحياه هانم
حياه بغيره: ده نوريك يا بلياتشو هانم
اسد سمعها وكتم ضحكته
نهى: بتقولى حاجه يامدام
حياه: هه لا بقولك بنورك
نهى بدلع: تسمحلى بالرقصه دى يا اسد باشا
قام اسد ونهى يرقصوا
وحياه هتموت من الغيظ
تسمحيلى بالرقصه دى ياحياه هانم
طبعا كله مستغرب الشخص ده عرف اسم حياه منين هنعرف بس مش دلوقت
حياه: اه طبعا
وقامت حياه ترقص مع الشخص ده علشان تغيظ اسد
وفجأه اسد شافها وهو بيرقص مع نهى وتعصب اوى وبيضغط على ايد نهى جامد وعروقه برزت جامد
نهى: اه ايدى يا اسد انت بتوجعنى كدا
سابها وراح عند حياه
حياااه انتى بتعملى ايه وازاى ترقصى مع حد غريب
حياه بدموع: انت كمان سبتنى روحت ترقص مع واحده تانيه
اسد بغضب: انا راجل اعمل اللى انا عايزه لكن انتى بنت
حياه بعياط: اشمعنى انت تعمل اللى على مزاجك
اسد: حياه متخلنيش اتجن دلوقت واعمل حاجه اندم عليها بعد كدا
الشخص: اهدا يا اسد باشا مين قالك انها كانت بترقص مع حد غريب ده انا انت متعرفنيش ولا ايه
بص اسد لمصدر الصوت واتصدم
اسد بغضب: انت انت ايه اللى جابك هنا يازباله ومسكه من ياقه قميصه
الشخص: ابعد ايدك يا اسد بدل ما اقطعهالك انت لسه متعرفنيش كويس
اسد: لا عارفك كويس انت اوسخ خلق الله
الشخص: بس حلوه المدام منتا دايما زوقك جامد
اسد بغضب: لو عينك بس جت عليها هقت*لك وحسك عينك تقرب منها
الشخص بخبث: هاخدها منك زى ماخدت اللى الاولى فاكرها ولا لا
اسد: الاولى دى واحده رخيصه وبتروح للرخاص اللى زيها
الشخص بغرور: انا امجد المنصورى وباخد اللى انا عايزه وهاخد منك الحلوه دى
اسد اتعصب اوى من كلامه وراح مديلو بالبكوس فى وشه وقع على الارض وشد حياه من اديدها وركبو العربيه
حياه بخوف من شكل اسد الغاضب: أ أ أسد
اسد: اخررررسى خالص مش عايز اسمع صوتك ده تانى فاااااهمه
حياه اتخضت وقعدت ساكته طول الطريق ودموعها بتنزل
نروح عند نور لسه ماشيه وعماله تسأل على عنوان الشركه والدنيا ضلمت عليها وبدأت تخاف بقت ماشيه لحدها فى الشارع وفجأه بيظهر 3 شباب بيعاكسوها وماشيين وراها هى خافت وبدأت تجرى وهما بيجرو وراها وهوووب بتقف مره واحده قدام العربيه
نور: اعاااااااااا
عند حامد
حامد: بت يانور انتى يابت هى البت بتردش ليه العربيه واقفه تحت
حامد: بت يانوووور
مريم: فى ايه بتزعق ليه كدا
حامد: فين البت نور
مريم: هربتها ياحامد هربتها
حامد: يانهار ابوكى اسود هربتيها يابنت ال🦮
مريم: اه هربتها ياحامد عايزنى اسيب بنتى توديها شقق مفروشه ده بعينك
حامد: ده انتى هتشوفى ايام اسود من قرن الخروب
مريم: ماشوفتها ياخويا من يوم متجوزتك
حامد جاب الخرطوم وقعد يض**رب فى مراتو مريم
عند اسد وحياه
حياه دخلت الڤيلا بتجرى وهى بتعيط وطلعت على فوق
الجد: فى ايه يا اسد حياه مالها انت بردو زعلتها
اسد بغضب: محدش ليه دعوه دى حاجه بينى وبين مراتى
الجد بغضب: اسمع يا اسد انا علطول بسيبك تعمل اللى انت عايزه لكن عند حياه وتقف والظاهر انى اتسرعت لما جوزتهالك كان لازم اجوزها حد يقدر يحميها وميزعلهاش
اسد سمع الكلام ده واتجنن زياده وقال اسمع ياجدى حياه دى ملكى انا ليا انا لوحدى لو حد قرب منها هنسفه من على وش الارض
طلع اسد غرفه الرياضه وهو فى قمه غضبه ومش شايف قدامه
يتبع الفصل التالي اضغط هنا
الفهرس يحتوي علي جميع فصول الرواية كامله"رواية حياة الاسد " اضغط علي اسم الروايه
تعليقات
إرسال تعليق