رواية طفلة العاصم الفصل السابع عشر
رواية طفلة العاصم الفصل السابع عشر
عاصم لف بصدمة لقى حور
و الصدمة لحور لقيت كارما ماسكة فى ايده و عاصم شايل بيبى على ايده (حمزة ) و اختفت ابتسامتهم هما الاتنين
عاصم : حور
فهد : انت تعرف حور
عاصم متمالكش نفسه و حضن حور قدام الكل و قدام فهد اللى اول ما شاف كده شد حور من حضن عاصم و ض*رب
فهد بغضب : ازاى تحط ايدك عليها يا بن 🤬🤬🤬
عاصم : حووووور انتى كنتى فين كل ده
فهد : انتى تعرفيه منين يا حور انطقى
عاصم : انت بتكلمها كده ازاى ديه مراتى
فهد بصدمة و اتسعت عينه : مراتك 😳😳
حور : لاء مش مراتك يا استاذ عاصم مش حضرتك عندك كارما و حمزة ابنك ربنا يخليهملك
عاصم: انتى مش فاهمة اى حاجة انتى كنتى فين كل ده يا هانم انطقى
عاصم للحظة استوعب انك كده حور عايشة مع فهد و ان البنت اللى حكاله عليها قبل كده كان يقصد حور مراته
عاصم مسك فهد بغضب
عاصم : بقى يا ابن ال🤬🤬🤬 كل ده قاعدة معاك ازاى و كمان كنت عايز تتجوزها
ثريا (والدة عاصم ) : عاصم اهدى و بلاش فضايح لحد كده و لو كده طلق حور
عاصم شد ايد حور وسط الكل و خرج من الخطوبة
حور : ابعد عنى يا ابيه سيب ايدى
عاصم بصلها بغضب كفيل انه اخرسها
و ركبها العربية و وصلوا بيتهم
حور رغم خوفها بس حسيت بالامان لما وصلت بيتها
عاصم بغضب و بيدخلها الشقة و قفل الباب بجدية : ادخلى يا هانم
حور : ابيه انا عايزة اروح
عاصم ضر*بها قلم
حور لسه هتتكلم عاصم ضر*بها القلم التانى
عاصم : القلم الاولانى علشان كل ده كنتى قاعدة مع راجل غريب و كمان كان عايز يتجوزك اما القلم التانى علشان قولتى بكل بجاحة قدامى انك عايزة تروحيله و يا عالم كان ايه اللى بيحصل بينكم
حور : اخرس انا مش الز*بالة اللى تعرفها مش علشان انت غلط يبقى كل الناس زيك
عاصم : و انتى فاكرة انى غلط و علشان كده هربتى
حور : انا مهربتش انا خرجت من حياتك و مش عايزة ارجعلها تانى علشان مكانى مبقاش موجود انت اخترت ان حد غيرى ياخده
عاصم: تبقى عبيطة لو افتكرتى ان حد اخد مكانك يا حور
حور : و كارما ايه ....ديه المفروض ام ابنك
عاصم : مين قالك كده كارما مش مراتى
حور : متكدبش ايه ابيه انا شوفتها ماسكة ايدك و انت شايل حمزة ابنك
عاصم : ما هو انتى لو كنتى مهربتيش مكناش وصلنا لكده و بالنسبة لكارما هى مش مراتى مش مراتى اغنيهالك
حور : مش مهم مراتك ولا لاء على الاقل ام ابنك و يعنى اكيد هتتجوزها علشان ابنك لما يكبر
عاصم لسه هيتكلم
باب الشقة خبط
و كانت ثريا و كارما
ثريا و هى شايلة حمزة بانفعال : انت ازاى تبوظ خطوبة اخوك بالمنظر ده و كمان فضحت نفسك و عرفت الكل ان مراتك كانت هربانة مع واحد
كارما بخبث : اهدى يا ماما متنفعليش صحتك
ثريا بجدية: اظن يا عاصم مفيش كلام بعد كده انت لازم تطلق حور حالا مظنش ان بعد اللى عملته تنفع تبقى على اسمك
عاصم : هاتى المأذون
حور بصت بصدمة
بينما نظرات ثريا و كارما اللى فيهم شماتة فى حور
يتبع الفصل التالي اضغط هنا
الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية "رواية طفلة العاصم" اضغط على اسم الرواية
تعليقات
إرسال تعليق